Het hoeft geen betoog waaraan de inspiratie voor de naam “Mercato Legal” is ontleend.

Om de toekomst richting te geven, moet men het verleden begrijpen, en bescheiden weten vanwaar men komt.

Vandaar onderstaande etymologische duiding : de taal, gesproken en geschreven, is nu eenmaal hèt werkinstrument van de jurist.
En, toegegeven, het is ook een passie van mezelf.

markt zn. ‘plaats voor openbare handel; handel; afzetgebied’
Ontleend aan Laatlatijn marcatus, nevenvorm van klassiek Latijn mercātus ‘markt, handel’, het verl.deelw. van mercārī‘handelen, handeldrijven’, een afleiding van merx (genitief mercis) ‘koopwaar’, een niet-Indo-Europees woord dat misschien ontleend is aan het Etruskisch. De nevenvorm mnl. merct, ook nu nog dialectisch, gaat wrsch. niet terug op Latijn mercātus, maar is ontstaan door klinkerwisseling voor r + velaar, zie → merk.
Van Laatlatijn marcatus ook os. markat; ohd. markāt (nhd. Markt); laat-oe. market, markete (ne. market); on. markaðr(nzw. marknad).
Van Latijn mercātus: ohd. merkāt, merckāt; oe. mercat, mercate, merkete; ofri. merkaed, merked (nfri.merk ‘markt’, merke ‘jaarmarkt, kermis’).
Mnl. marct, market ‘plaats of gelegenheid voor openbare handel’ in scrauen markt (te Gent) ‘door de graaf toegestane marktdagen’ [1237; VMNW], buter marct ‘buiten de tijden dat er markt is’ [1282; VMNW], ‘koop en verkoop, handel’ in zeevisch … vers ofte ghesauten die vp de marcht comt ‘verse of gezouten zeevis die in de handel, op de markt komt’ [1282; VMNW], ‘marktprijs’ in haer zout vercoft … ter hoghester marcten ‘hun zout verkocht voor de hoogste marktprijs’ [1355; MNW], ook merct [ca. 1410; MNW], merket [voor 1415; MNW]; nnl. markt ‘vraag en aanbod, neiging tot koop en verkoop’ in de markt toont weinig leven [1843; WNT], ‘afzetgebied’ in een goede markt vinden [1843; WNT].

(Bron: Philippa, F. Debrabandere, A. Quak, T. Schoonheim en N. van der Sijs (2003-2009) Etymologisch Woordenboek van het Nederlands, 4 delen, Amsterdam)